വിഷുവിനെ കുറിച്ച് എന്തെഴുതാന്…?
സമൂഹത്തില് നന്മ അടര്ന്നു പോയിടത്ത് ഒരു കണിക്കൊന്നയും വെള്ളരിയും വെയ്ക്കാമെന്നല്ലാതെ…
വിത്തും കയ്ക്കോട്ടും എന്ന് പാടിയ വിഷുപക്ഷി ഏതോ ഗ്രാമാന്തരങ്ങളിലേക്ക് പിന്വാങ്ങി. അവയുടെ ചൊല്ലേറ്റ് പറയാന് ഒരു കുഞ്ഞു കണ്ഠവുമില്ല..കേള്ക്കാന് ഒരു കര്ഷക തുടിപ്പുമില്ല..
പാടമെല്ലാം നേരത്തെ കൊയ്ത് ഒഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നേരത്തെ എന്ന് പറഞ്ഞാല് ഈ കൊയ്ത്ത് കാലത്തല്ല..വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുമ്പുള്ള മകരപുലര്ച്ചകള് മുതല് തരിശാണവിടം. മിക്കയിടത്തും കോണ്ക്രീറ്റ് സൗധങ്ങള് നട്ടു വളര്ത്തി കഴിഞ്ഞു. ഇപ്പോള് ഒരു കൊയ്ത്ത് പാട്ടിന്റെ ഈണത്തിനായി കാതോര്ത്താല് വെയില് മണ്ണിന് മുന്നില് ഉരസുന്ന അലോസരമുണ്ടാക്കുന്ന മുറുമുറുപ്പ് കേള്ക്കാം…
ഉരുകി വിയര്ത്തൊലിക്കുന്ന ഗ്രാമീണ പുലരിയിലേക്കാണ് വിഷു പുലരിയെത്തുന്നത്..വിഷു ദിനമെത്തി എന്ന് മറക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം കൂടി. വിഷു തലേന്നാണ് ഫേസ്ബുക്കിലിടാന് ഒറു പഴകിയ വചനവും, ഫോട്ടോയില് ലൈവായി തീര്ക്കാന് ഒരു കണിയും ഒരുക്കാനുള്ള ചിന്ത വരുന്നത്. ഓര്മ്മയില് പൊടി പിടിച്ച് കിടക്കുന്ന വിഷുകാലം മാത്രം ഇടയ്ക്കിടെ പുതുമണത്തോടെ ഇരുമ്പുന്നുണ്ട്..
തൊടിയില് നിന്ന് പറക്കാന് ഓര്മ്മകളല്ലാതെ ഒന്നുമില്ലാത്തതിനാല് കണിയൊരുക്കാന് സ്വര്ണ വെള്ളരി തേടി തമിഴ്നാടിന്റെ കീടനാശിനി മണമുള്ള വെള്ളരി തേടി ചന്തയിലേക്കിറങ്ങണം. മുക്കാലും വാടിയ കണ്ണിക്കൊന്ന തണ്ടുകള് വാങ്ങണം…അങ്ങനെ പുലരുമ്പോഴുള്ള കണി വൈകിയെങ്കിലും ഒരുക്കി മേനി ചമയണം. വിഷു കൈനീട്ടം ..വരും പിറകെ…പിന്നെ ടിവിയ്ക്ക് മുന്നിലെ വിഷു ആഘോഷങ്ങള്…തീര്ന്നു..
കാര്ഷിക തുടിപ്പ് പോയിട്ട് ഒരാഘോഷത്തിന്റെ മിടിപ്പ് പോലുമില്ലാതായിരിക്കുന്നു പുതിയ വിഷുവിന്. ഐശ്വര്യത്തിന്റെ ക്ഷേമത്തിന്റെയും പുതുമയുടെ വിഷു ആശംസകള് എന്ന ആശംസ കുറിപ്പ് പോലും ഒരു വലിയ കള്ളമായി മാറികഴിഞ്ഞുവോ എന്നാണ് സംശയം.
പഴമയെ പുകഴ്ത്തുന്നതല്ല, നല്ല ഓര്മ്മകളില് വിഷുവുണ്ടായിരുന്നു എന്ന് വെറുതെ ഓര്ത്ത് പോവുകയാണ്. കളിമുറ്റത്തെ ക്ഷീണിമില്ലാ കളിയാട്ടങ്ങള്ക്കിടയില് പൂത്ത് നില്ക്കുന്ന കണിക്കൊന്ന മരം പോലം വിസ്മയം തീര്ത്തിരുന്നു അന്ന് വിഷു. വിഷു കൈ നീട്ടം വാങ്ങാന് പണസഞ്ചിയുമായി രാമനാശാന് എത്തിയിരുന്നു. ഭംഗിയുള്ള കുട്ടി സഞ്ചിക്കായി നെട്ടോട്ടം. കിട്ടിയത് സ്വയം പരിശോധിച്ച് വിലയിരുത്തല്. കുട്ടി സഞ്ചിയുമായെത്തുന്ന മണ്ണാന് സമുദായക്കരനായ ആശാന് വിഷുക്കാലത്തെ ഞങ്ങളുടെ ‘സാന്താക്ലോസായിരുന്നു’.
രാത്രി വൈകിട്ട് കണിയൊരുക്കുന്നതും നോക്കിയിരിക്കാന് ഉറക്കത്തോട് കെറുവിക്കേണ്ടി വന്നിരുന്നു. ഉറങ്ങാന് വേണ്ടിയല്ല, കണി കണ്ടുണരാന് വേണ്ടിയായിരുന്നു ഉറങ്ങാന് കിടന്നത്. എല്ലാം മറന്നുറങ്ങുന്ന പുലര്കാലത്ത് കണ്ണ് പൊത്തിയുണര്ത്തി അമ്മ കണി വച്ചിടത്തേക്ക് നടത്തി കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോഴാണ് വിഷു പിച്ച വെച്ചെത്തുന്നത്. കൃഷ്ണ വിഗ്രഹം, പൂക്കല്, ഫലങ്ങള്, സ്വര്ണം മുമ്പിലെ തളിക വിഷു വിസ്മയമായിരുന്നു. ഉറക്കച്ചവടോടെ തലേന്ന് പെയ്ത വിഷു മഴ നനപ്പിച്ച മണ്ണിലേക്ക് ഓലപ്പടക്കങ്ങള് വീണ് പൊട്ടുകയായി പിന്നെ. അയല്വീടുകളുമായി പടക്കങ്ങള് ചെറുതായി മത്സരിച്ച് പൊട്ടുന്നു നേരം വെളുക്കും വരെ.പിന്നെ കുളിച്ച് വിഷു കൈനീട്ടം വാങ്ങാന് മുതിര്ന്നവരുടെ വിളിക്കായി കാത്ത് നില്ക്കുന്ന നിമിഷം. കൈനീട്ടം വാങ്ങി അത് പുസ്തകതാളിനിടയില് ഒന്നൊന്നായി അടുക്കി വെക്കുമ്പോഴുണ്ടാകുന്ന ഹര്ഷം. എണ്ണിയാലും എണ്ണിയാലും മതിയാവാതെ..ഇടയ്ക്കിടെ പുസ്തകം തുറന്ന് നോക്കി കൊണ്ടിരുന്ന ഇടവേളകള്.
വിഷുക്കട്ട കഴിക്കല്. സദ്യ. പിന്നെ കളിയാഘോഷങ്ങള്..ഇടയ്ക്കിടെ പടക്കം പൊട്ടിക്കല്. രാത്രിയില് കമ്പിത്തിരി പൂത്തിരി, മത്താപ്പ്, വാണം, ചലച്ചക്രം അങ്ങനെ കത്തിയുണരുന്ന ആഘോഷം ഏറെ നേരം നീളും ..അങ്ങനെ ഒരോ വിഷവും നൂറ് ഫലം കണ്ടിരുന്നു അന്നെല്ലാം…
വീണ്ടും അറിയാതെ പറഞ്ഞ് പോകട്ടെ ഇന്നത്തെ വിഷവിനെ കുറിച്ച് എന്തെഴുതാന്..എന്ത് പറയാന്…എന്നാലും വിഷുവല്ലെ..കണിയൊരുക്കാം..കൈനീട്ടം നല്കാം..നവമാധ്യമങ്ങളിലൂടെ വിഷു ആശംസകള് നേരാം…ഫലം കിട്ടാത്ത വിഷുദിനത്തില് പ്രത്യാശകളും പ്രതീക്ഷകളും പങ്കുവെക്കാം…
അങ്ങനെ വിഷുവിനെ ഇന്നിന്റെ ആഘോഷമാക്കാം മനസ്സ് കൊണ്ടേങ്കിലും….
Discussion about this post