( നിലപാട് )
സുധീര് എരൂര്
കോഴിക്കോട് കരുവിശ്ശേരി മാളിക്കടവില് മേപ്പക്കുടി വീട്ടില് എം.നൗഷാദ് ഇപ്പോള് എവിടെയെന്ന് കൃത്യമായി ആര്ക്കും പറയുവാന് സാധിക്കില്ല. ഭൂമിയിലും നരകത്തിലുമില്ല എന്നുറപ്പ്. ഏത് ദൈവം വാഴുന്ന സ്വര്ഗ്ഗത്തില് ഏത് മതം നല്കുന്ന സുഖസൌകര്യങ്ങള് ആസ്വദിച്ചു കഴിയുന്നു എന്ന കാര്യത്തിലേ തര്ക്കമുള്ളൂ. രണ്ടു ഹിന്ദുക്കളുടെ ജീവന് രക്ഷിക്കാന് ശ്രമിച്ച് ജീവന് വെടിഞ്ഞ ദീനിവിശ്വാസിയായ ആ ആത്മാവിനു എല്ലാ മതസ്വര്ഗ്ഗങ്ങളിലും ഒരേ പ്രാധാന്യം ലഭിക്കണമല്ലോ. പക്ഷെ ഏതു സ്വര്ഗത്തില് നിന്നായാലും താന് ജീവിച്ചുമരിച്ച നാട്ടിലേയ്ക്കും സമൂഹത്തിലേയ്ക്കും ഒരുവട്ടം കൂടി തിരിഞ്ഞു നോക്കുവാന് ആ ആത്മാവിനു തോന്നാതിരിക്കട്ടെ.
ഒരു മരണത്തെപ്പോലും എങ്ങനെ വര്ഗീയമായി ദ്വേഷത്തിനും പ്രീണനത്തിനും വേണ്ടി ഒരേസമയം ഉപയോഗിക്കാം എന്ന് പ്രബുദ്ധരില് പ്രബുദ്ധരെന്നു ഇടയ്ക്കിടെ സ്വയം വാഴ്ത്തുന്ന മലയാളി സമൂഹവും വിവിധ മേഖലകളില് അവരെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്ന നേതാക്കളും ചേര്ന്ന് ഇതരലോകത്തിനു കാണിച്ചു കൊടുത്തുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. കോഴിക്കോട് നഗരത്തില് അഴുക്കുചാല് വൃത്തിയാക്കുന്നതിനിടെ വിഷവാതകം ശ്വസിച്ച് അപകടത്തില്പ്പെട്ട രണ്ടു അന്യദേശത്തൊഴിലാളികളെ രക്ഷപ്പെടുത്താനുള്ള ശ്രമത്തിനിടെ മരണത്തിന്റെ നിലയില്ലാക്കയത്തിലേയ്ക്ക് വീണുപോയ നൗഷാദ് എന്ന സാധാരണക്കാരനായ മനുഷ്യസ്നേഹിയാണ് ഈ പ്രദര്ശനത്തിന് ഇന്ന് ഇവര്ക്ക് കിട്ടിയിരിക്കുന്ന ബലിമൃഗം. നൗഷാദിന്റെ വീട് സന്ദര്ശിച്ച് കുടുംബാംഗങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കുകയും ഭാര്യയ്ക്ക് ജോലി അടക്കമുള്ള നഷ്ടപരിഹാരപദ്ധതികള് പ്രഖ്യാപിക്കുകയും ചെയ്ത മുഖ്യമന്ത്രിയുടെ നടപടി മതരാഷ്ട്രീയസമുദായഭേദമന്യേ സാധാരണക്കാരായ എല്ലാവര്ക്കും സന്തോഷവും കേവലനീതി നിര്വഹിക്കപ്പെട്ടതിന്റെ ആശ്വാസവും പകര്ന്നു നല്കിയ ഒന്നായിരുന്നു. എന്നാല് വെള്ളാപ്പള്ളി നടേശന് എന്ന രാഷ്ട്രീയ അരങ്ങേറ്റക്കാരന്റെ ബുദ്ധിയില് ഇത് മറ്റൊരു രൂപത്തിലാണ് തെളിഞ്ഞുവന്നത്. മുസ്ലിം വിഭാഗങ്ങളോടുള്ള മുഖ്യമന്ത്രിയുടെയും സര്ക്കാരിന്റെയും പക്ഷപാതത്തെ വ്യാഖ്യാനിക്കാന് വെള്ളാപ്പള്ളി തെരഞ്ഞെടുത്തത് ജാതിയും മതവും അന്വേഷിക്കാതെ സഹജീവിയെ രക്ഷിക്കാനിറങ്ങിയ നൗഷാദിന്റെ ആത്മസമര്പ്പണവും ബലിയും ആയിപ്പോയി. സ്വന്തം കുഞ്ഞ് ചെളിവെള്ളത്തില് വീണാല്പ്പോലും ഉടുപ്പില് ചെളിപറ്റിയ്ക്കാതെ എങ്ങനെ കുഞ്ഞിനെ വെളിയിലെടുക്കാം എന്ന് ചിന്തിക്കുന്ന, കുളിയ്ക്കാത്ത തമിഴന്റെ വൃത്തിയില്ലായ്മയെയും മൂന്നും നാലും നേരം കുളിയ്ക്കുന്ന തന്റെ വൃത്തിയെയും താരതമ്യം ചെയ്ത് ആത്മരതിമൂര്ഛ അനുഭവിക്കുന്ന ശരാശരിമലയാളിക്കൂട്ടത്തിനിടയില് നിന്നാണ് പറഞ്ഞ ചായയ്ക്ക് പോലും കാത്തുനില്ക്കാതെ ഒരു നിലവിളിയെ പിന്തുടര്ന്ന് ഓടി നൗഷാദ് മരണത്തിലേയ്ക്ക് വീണുപോയത്. കുഴിയില് കിടക്കുന്നവര് ഏതു നാട്ടുകാരാണ് എന്ന് അയാള് ചിന്തിച്ചില്ല. അവര് വിശ്വസിക്കുന്ന ദൈവം തന്നെയാണോ തന്റെ യജമാനന് എന്നും അയാള് വേവലാതിപ്പെട്ടില്ല. അവര്ക്ക് ഇക്കഴിഞ്ഞ പഞ്ചായത്തുതെരഞ്ഞെടുപ്പില് വോട്ടുണ്ടായിരുന്നോ, ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്ത്തന്നെ അവര് കുത്തിയത് താന് കൂടി വിശ്വസിക്കുന്ന രാഷ്ട്രീയകക്ഷിയ്ക്കാണോ എന്നോര്ത്തും അയാള് അറച്ചുനിന്നില്ല. ‘അങ്ങോട്ടിറങ്ങരുത്, അതില് അപകടമുണ്ട്’ എന്ന ചുറ്റും കൂടിനിന്ന ബുദ്ധിമാന്മാരുടെ യുക്തിസഹമായ അഭിപ്രായങ്ങള്ക്കും ആ ശുദ്ധബുദ്ധിശൂന്യന് ചെവികൊടുത്തില്ല. കുഴിയില് നിന്നും ഉയരുന്ന പ്രാണന് വേണ്ടിയുള്ള നിലവിളിയിലെ സത്യം മാത്രം കേട്ട് അയാള് അവരിലൊരാളെയെങ്കിലും രക്ഷിക്കുവാന് വേണ്ടി അതിലേയ്ക്കിറങ്ങി മരണത്തിലേയ്ക്ക് സ്വയം കൈനീട്ടിക്കൊടുത്തു. തീര്ച്ചയായും അദ്ദേഹം ബുദ്ധിശൂന്യന് തന്നെ…!! തെരഞ്ഞെടുപ്പുഫലമോ ക്രിക്കറ്റ് സ്കോറോ അറിയുന്ന ലാഘവത്തോടെ കുഴിയ്ക്കരികില് നിന്ന അസംഖ്യം പേരില് ഒരാളാകാന് തീരുമാനിച്ചിരുന്നെങ്കില് കുറച്ചു നേരം കഴിഞ്ഞ് നൗഷാദിനു തിരിച്ചു ചെന്ന് തന്റെ ചായ കുടിയ്ക്കുകയോ വേറെ ഒരു ചായ പറയുകയോ ചെയ്യാമായിരുന്നു. വൈകീട്ട് വീട്ടില്ച്ചെന്ന് അച്ഛന് രണ്ടുപേരുടെ മരണം നേരിട്ടുകണ്ട കഥ പറഞ്ഞുകൊടുത്ത് മക്കളെ ഉറക്കാമായിരുന്നു. ഭാര്യയുടെ മുന്പില് വീരസ്യം പറയാമായിരുന്നു. ഇത്തരം ജോലികള് നടപ്പാക്കുന്നതില് സര്ക്കാരും ഭരണസംവിധാനങ്ങളും കാട്ടുന്ന അലംഭാവത്തെക്കുറിച്ച് സുഹൃദ്ചര്ച്ചകളില് ഘോരഘോരം കണ്ഠക്ഷോഭം ചെയ്യാമായിരുന്നു. ‘ബുദ്ധിശൂന്യന്’ തന്നെ, ല്ലേ..?
എന്തായിരിക്കണം ഈ ‘ബുദ്ധിശൂന്യത’യിലേയ്ക്ക് നൗഷാദിനെ കടത്തിവിട്ട ചേതോവികാരം..?? താന് മരിച്ചാല് കുടുംബത്തിന് പത്തുലക്ഷം രൂപയും ഭാര്യയ്ക്ക് ജോലിയും കിട്ടും എന്ന് ആരെങ്കിലും ആ മനുഷ്യനോടു പറഞ്ഞുവോ..?? മുസ്ലിം ആയത് കൊണ്ട് താന് ഇല്ലാതായാല് തൊട്ടുപിറ്റേ ദിവസം മുഖ്യമന്ത്രി തന്റെ കുടിയിലെത്തി വീട്ടുകാരെ ആശ്വസിപ്പിക്കും എന്ന് ആരെങ്കിലും അദ്ദേഹത്തിനു വാക്കു കൊടുത്തിരുന്നുവോ..?? സര്ക്കാര് ജോലിയും മറ്റു ആനുകൂല്യങ്ങളും പറ്റി തന്റെ കുടുംബം ജീവിക്കുന്നത് കാണാം എന്ന സ്വാര്ത്ഥചിന്തയോടെയാണോ നൗഷാദ് ആ മരണക്കുഴിയിലേയ്ക്ക് ഇറങ്ങിപ്പോയത്..?? അടിമുടി കാപട്യം നിറഞ്ഞ നമ്മുടെ സമൂഹത്തില് ഒരൊറ്റനിമിഷം ആത്മാവിന്റെ വിളി കേട്ടു എന്നതാണോ വെള്ളാപ്പള്ളിസാര്, നൗഷാദ് ചെയ്ത തെറ്റ്..??
വെള്ളാപ്പള്ളിയെ രാഷ്ട്രീയലക്ഷ്യത്തോടെ അനുകൂലിക്കുകയും എതിര്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നവര് നൌഷാദ് ചെയ്ത കറകളഞ്ഞ ത്യാഗത്തെ മറക്കുകയും മറയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തങ്ങള് പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന വിഭാഗം എന്തെങ്കിലും തരത്തിലുള്ള സമത്വമോ അനീതിയോ അനുഭവിക്കുന്നു എങ്കില് അത് അവതരിപ്പിക്കാന് വ്യക്തവും മാന്യവുമായ എത്രയോ മാര്ഗങ്ങള് ഉണ്ട്. അതൊക്കെ വിട്ട് സ്വന്തം ജീവന് പോലും അപകടപ്പെടുത്തി ഒരു മനുഷ്യന് നടത്താന് ശ്രമിച്ച ജീവരക്ഷാപ്രവര്ത്തനത്തെ സാമുദായികഅസന്തുലനത്തിന്റെ ചായക്കൂട്ടില് ആവിഷ്കരിക്കാന് ശ്രമിച്ച വക്രതയ്ക്ക് ഒരു ന്യായീകരണവുമില്ല. സഹജീവിയുടെ നിലവിളിയ്ക്ക് മുന്പില് സ്വന്തം സുരക്ഷപോലും നോക്കാതെ കൈനീട്ടിയ ഈ മനുഷ്യന്റെ മനസ്സിലെ നേരിനെ ഇവര് നമ്മുടെ മുന്പിലിട്ടു ചവിട്ടിയരയ്ക്കുന്നു. നാളെയൊരിക്കല് ഒരാള് ഇതുപോലെ മരണവക്ത്രത്തില്പ്പെട്ടു പിടയുമ്പോള് അയാള്ക്ക്നേരെ ഉയര്ന്നുവരുന്ന കൈകളെ സംശയത്തോടെ നോക്കുന്ന ദുരവസ്ഥയിലേയ്ക്ക് ഈ കുടിലചിന്തകള് സമൂഹമനസ്സാക്ഷിയെ കൊണ്ടുചെന്നു നിര്ത്തുന്നു.
തന്റെ വാക്കുകളെ വെള്ളാപ്പള്ളിയ്ക്ക് തന്നെ പില്ക്കാലത്ത് എപ്പോഴെങ്കിലും ആത്മനിന്ദയോടും ലജ്ജയോടും കൂടി ഓര്ക്കേണ്ടി വരും. കാരണം നൗഷാദ് എന്നത് ഒരു മതമോ രാഷ്ട്രീയമോ സമുദായമോ പ്രദേശമോ സംഘടനയോ ഒന്നുമല്ല. പുരോഗമിക്കുംതോറും അധോഗമിക്കുന്ന നമ്മുടെയുള്ളിലെ മനുഷ്യത്വം, സഹജീവിസ്നേഹം, ലാഭേച്ഛയില്ലാത്ത കാരുണ്യ എന്നിവയെയാണ് നൗഷാദ് എന്ന വ്യക്തിബിംബം പ്രതിനിധാനം ചെയ്തത്. അതില് മതവും രാഷ്ട്രീയവും ഒക്കെ കുത്തിക്കയറ്റി പ്രീണനത്തിനും ദ്വേഷത്തിനും ഉപയോഗിക്കുക എന്നത് താത്കാലികമായി ചില നേട്ടങ്ങള് ഉണ്ടാക്കി തന്നേക്കാം. പക്ഷേ നമ്മളേക്കാള് ബുദ്ധിയും യുക്തിയുമുള്ളവരാണ് നമ്മുടെ വരും തലമുറ എന്നത് മറന്നു പോകരുത്. ഇത്രയും ഇടുങ്ങിയ മനസ്സുള്ളവനായിരുന്നോ തങ്ങളുടെ പൂര്വികന് എന്ന് സ്വന്തം കുലം തന്നെ ഭാവിയില് നിങ്ങളെക്കുറിച്ചു ചിന്തിച്ചേക്കാം.
Discussion about this post